ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟ « ΒΙΟΛΕΑ »
BIOLEA
Ελαιοτριβείο παραγωγής βιολογικού ελαιολάδου
Το ελαιοτριβείο συνεργάζεται με το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων (ΜΑΙΧ) για την καλύτερη δυνατή ποιότητα του λαδιού. Η εγκατάσταση, που άρχισε να λειτουργεί το 1995, είναι χτισμένη με ευρωπαϊκά μέτρα. Το εργοστάσιο ακολουθεί τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής λαδιού, αξιοποιώντας βέβαια τη σύγχρονη τεχνολογία.
Αρχικά, οι ελιές πλένονται, απομακρύνονται τα φύλλα και ζυγίζονται. Οι ελιές αλέθονται μέσα σε ένα μηχάνημα που αποτελείται από 3 τεράστιες πέτρες για 30 ως 40 λεπτά. Ο χρόνος εξαρτάται απ’ το πόσο ώριμες είναι οι ελιές. Όταν αλεστούν τοποθετούνται σε κυκλικά πλεχτά διαφράγματα (ντορβάδες). Στο μεταξύ τα στερεά απόβλητα συγκρατούνται. Το 40% είναι στερεά απόβλητα και το υπόλοιπο ελαιόπαστα (νερό και λάδι). Όταν χρησιμοποιηθούν περίπου 100 διαφράγματα (μισός τόνος ελιές) το καρότσι με αυτά πηγαίνει στο υδραυλικό πιεστήριο, όπου πιέζεται η στοίβα σε πολύ μεγάλες πιέσεις και τελικά ο όγκος της μειώνεται στο 1/3. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτή τη φάση, επειδή είναι πολύ μεγάλες οι πιέσεις. Γι’ αυτό τα μηχανήματα έχουν τεράστιες αντοχές. Ο φυτοχυμός αρχικά τοποθετείται σε δοχείο και κάθεται για μισή ώρα και έτσι το ελαφρύτερο λάδι κάθεται πάνω στο νερό. Το υπόλοιπο νερό πηγαίνει στο διαχωριστήριο και εκεί διαχωρίζεται επειδή το νερό και το λάδι έχουν διαφορετικά ειδικά βάρη.
Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία του ελαιόλαδου έχει βρεθεί με έρευνες πως βοηθούν στην καταπολέμηση των εχθρών της υγείας μας. Στη BIOLEA, λόγω του παραδοσιακού τρόπου παραγωγής του λαδιού, τα αντιοξειδωτικά συστατικά είναι περισσότερα.
Το ελαιοτριβείο παράγει πιστοποιημένο βιολογικό ελαιόλαδο. Στην καλλιέργεια των ελιών δε χρησιμοποιούνται λιπάσματα, φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα και γι’ αυτό οι ελιές δεν έχουν χημικά κατάλοιπα.
Στο ελαιοτριβείο παράγεται και τυποποιείται βιολογικό ελαιόλαδο, το οποίο εξάγεται και πωλείται στο εξωτερικό σε πολύ μεγάλες τιμές. Παράλληλα από τα φύλλα των βιολογικών ελιών παράγεται τσάι. Τα κουκούτσια που θρυμματίζονται τοποθετούνται σε τσουβάλια και χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές.
Το βιολογικό ελαιόλαδο που παράγεται στη BIOLEA δεν είναι πικρό και έτσι τρώγεται φρέσκο, έχοντας επομένως μεγαλύτερη θρεπτική αξία.
Τα απόβλητα του εργοστασίου (το νερό που προκύπτει από το φυτοχυμό) περνά από ειδικό εξατμιστή, όπου μειώνεται ο όγκος τους κατά 80%, και βγαίνει ένα παχύρρευστο υγρό, το οποίο χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για την κατασκευή συντηρητικών βιολογικών τροφίμων.
Η επίσκεψη στο εργοστάσιο παραγωγής βιολογικού ελαιολάδου BIOLEA
και στην ελιά των Βουβών ( 22 Φεβρουαρίου 2006 )
Την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2006 πήγαμε στο ελαιοτριβείο του Άστρικα. Η διαδρομή ήταν πολύ ωραία, αλλά και κουραστική γιατί είχε πολλές στροφές. Όταν φτάσαμε εκεί τα λεωφορεία μάς άφησαν και ανεβήκαμε έναν ανηφορικό χωματόδρομο με τα πόδια.
Όταν φτάσαμε στο ελαιοτριβείο πήγαμε σε ένα χώρο από όπου μπορούσαμε να δούμε κάτι μεγάλες πέτρες που γύριζαν και άλεθαν τις ελιές. Ύστερα ο κ. Γιώργος Δημητριάδης, ο ιδιοκτήτης του ελαιοτριβείου, μας μίλησε για τη διαφορά ανάμεσα στο βιολογικό και στο μη βιολογικό λάδι. Επίσης μας είπε ότι από τα φύλλα της βιολογικής ελιάς παράγεται τσάι, το οποίο εξάγεται στην Ιαπωνία, και πως επειδή στους Ιάπωνες δεν αρέσει το λάδι για αυτό το παίρνουν σε μορφή χαπιού, για να μην έχει γεύση. Το παίρνουν, όμως, γιατί οι γιατροί τους είπαν ότι είναι υγιεινό.
Τα προϊόντα που παράγονται στο ελαιοτριβείο δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα στην Ελλάδα. Στις χώρες που εξάγονται η τιμή του λαδιού είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι στην Ελλάδα.
Στις 22/2/2006 επισκεφτήκαμε το ελαιουργείο BIOLEA για τη σχολική εργασία με θέμα τα βιολογικά προϊόντα. Το ελαιουργείο αυτό βρίσκεται στον Άστρικα και ιδρύθηκε το 1995. Εκεί μας μίλησε ο υπεύθυνος του ελαιουργείου, ο κ. Γιώργος Δημητριάδης. Μας είπε ότι το λάδι εξάγεται σε διάφορες χώρες. Το ελαιοτριβείο δουλεύει με τον παραδοσιακό τρόπο (με μυλόπετρες, ντορβάδες κλπ.). Με τα φύλλα της βιολογικής ελιάς γίνεται τσάι. Σε μερικούς ανθρώπους από άλλες χώρες (π.χ. στους Ιάπωνες) δεν τους αρέσει το λάδι, γι’ αυτό παράγεται και σε μορφή χαπιών. Το μπουκαλάκι των 500 ml σε άλλες χώρες πωλείται πολύ ακριβά (στην Ιαπωνία η τιμή φτάνει τα 60 ευρώ).
Επίσης, πήγαμε και στις Βούβες για να δούμε μια ελιά 300 χρόνων. Τα κλαδιά της χρησιμοποιήθηκαν για να στεφανώσουν τους νικητές του μαραθώνιου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.